ülke gerçeklerini ayan beyan ortaya koyan film. dur güzel kardeşim, eksilemeden önce bir oku hele. şimdi filmin iki cephesi var, birincisi şahan gökbakar twitter adresinde de göreceğimiz üzere, filmi beğenenler. ikincisi de filmi izleyenleri kötüleyenler. bakın filmi izlemeyip yorum yapmayanlar, filmi kötüleyenlerden bahsetmiyorum. çağımızın hastalığı bu, filmi izleyenler eleştiriliyor. filmi beğenenler eleştiriliyor. lan oğlum, caddede sokakta "insanların birbirine saygısı yok, ne olacak bu ülke" diye dolanır aktivistlik yaparsınız. ama basit bir filmi beğendiği ya da beğenmediği için insan kötülersiniz, yargılarsınız. bu ne saçma iş? isteyen istediğini izler beğenir, sanane?

bir ahtapottur.

görsel

su testisi su yolunda...
hıncal uluç

kurşuna gerek yok, sözlerin var ya.
ibrahim tatlıses

4 senemi heba ettiğim, örümcekleşmiş idaresi ve öğretmenleriyle kendinden nefret ettiren, pansiyon kısmındaki buz gibi havasını sıcacık dostlukların erittiği, şehir itibariyle gelişmemiş çankırının en başarılı okuludur. *

(bkz: nereye koyduysan ordadır)

ilgi görmemesine şaşırdığım erken final.